Definicja:
Akupunktura jest metodą oddziaływania na funkcje organizmu poprzez wkłuwanie igieł w określone miejsce na ciele. W szerszym znaczeniu obejmuje również inne sposoby stymulacji tych punktów, takie jak akupresura, fotopunktura, elektropunktura, czy moksa.
Aby zapewnić maksymalną skuteczność działania dobór konkretnych punktów, jak i rodzaj stymulacji powinien odbywać się według zasad. Praktyk akupunktury – akupunkturzysta powinien znać prawidła Tradycyjnej Medycyny Chińskiej.
Działanie:
Akupunktura, podobnie do całej medycyny Wschodu, stosuje zasadę leczenia nie choroby, lecz chorego. Podstawą takiego podejścia jest korekta energetycznego statusu ciała pacjenta oraz jego przystosowanie się do otaczających go energii zewnętrznych.
Jej istotą jest oddziaływanie na kanały energetyczne organizmu (meridiany, południki). Znajdują się one na ścięgnisto-mięśniowych kanałach energetycznych. Są połączone z określonymi strefami ciała oraz jego tkankami. Wkłuwanie igieł w określone, tak zwane biologicznie aktywne, lub akupunkturowe punkty, pozwala osiągnąć wymagany skutek uzdrawiający. Powoduje to pobudzenie zakończeń nerwowych (receptorów) z nimi związanych i powstanie bodźca, który wędruje do ośrodkowego układu nerwowego, a stamtąd do niedomagającego lub chorego narządu. W wyniku odruchu leczniczego następuje rozszerzenie drobnych naczyń tętniczych chorego narządu, poprawa krążenia krwi, usprawnienie dowozu substancji odżywczych i tlenu, a także zniesienie kurczu mięśni gładkich. W wyniku odruchu leczniczego dochodzi do odkwaszenia chorego narządu, do dobrego odżywienia i utleniania, do poprawy czynności narządu oraz do złagodzenia lub zniesienia bólów.
Nie da się zastosować ogólnych zasad standaryzacji i schematyzacji w akupunkturze. Ten sam pacjent na różnych etapach swojej choroby będzie wymagał innego, czasem nawet mocno odmiennego, podejścia. Należy zaznaczyć, że leczenie innego pacjenta, nawet z podobną diagnozą, bardzo często przeprowadzane jest inaczej.
Akupunktura dla sportowców przynosi bardzo szybkie efekty lecznicze po następujących kontuzjach:
Stłuczenia
Powstają one w wyniku bezpośredniego uderzenia lub intensywnego ucisku na określoną część ciała, co powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych. W wyniku tego uszkodzenia krew opuszcza naczynia krwionośne i gromadzi się w tkankach, powodując podbiegnięcie krwawe uwidaczniające się ciemnym podbarwieniem skóry. W miejscu urazu widoczny jest obrzęk i pacjent zgłasza żywą bolesność stłuczonej okolicy. Stłuczenie może być niewielkie, jednak bardzo rozległe stłuczenia dużych grup mięśniowych mogą powodować znaczne ograniczenie funkcji mięśni i skutkować poważnymi powikłaniami.
Naciągnięcia
Są to urazy, które dotyczą mięśnia, ścięgna lub ich połączenia oraz przyczepu do kości. Ich przyczyną mogą być bardzo dynamiczne ruchy ewentualnie powtarzalne mikrourazy lub niefizjologiczne ruchy.
W zależności od rozległości uszkodzenia wyróżniamy trzy stopnie urazów naciągnięcia.
Tylko uszkodzenia pierwszego i drugiego stopnia, gdy dochodzi do naciągnięcia niewielkiej części mięśnia lub ścięgna bez przerwania włókien, lub gdy dochodzi do częściowego przerwania jednostki mięśniowo-ścięgnistej są wskazaniem do zabiegu akupunktury. Kontuzjowany odczuwa wtedy dotkliwy ból i ograniczenie zakresu ruchu kontuzjowanej kończyny.
W uszkodzeniach trzeciego stopnia gdzie występuje całkowite przerwanie jednostki mięśniowo-ścięgnistej najbardziej wskazanym leczeniem zabieg operacyjny.
Skręcenia
Skręcenia to urazy, które dotyczą więzadeł. Zależne są od siły, działającej na staw oraz jej kierunku i zakresu. Najczęściej dotyczą stawów jednoosiowych.
W zależności od stopnia uszkodzenia wyróżniamy trzy stopnie skręceń. W poważniejszych urazach tego typu nieodzowna będzie stabilizacja stawu, jednak akupunktura może również przyjść z pomocą.